Στη φυσικοθεραπεία, οι υπέρηχοι (ultrasounds)  χρησιμοποιούνται από τη δεκαετία του 1940. Λειτουργούν στις θεραπευτικές συχνότητες των 1 έως 3MHz και διαθέτουν κεφαλές εκπομπής υπερηχητικού κύματος 2 έως 5cm. Εισχωρούν στο σώμα μέσω της επιφάνειας του δέρματος, το οποίο και διαπερνούν. 

Οι υπέρηχοι είναι μηχανικά κύματα με συχνότητα μεγαλύτερη από αυτήν που μπορεί να ακούσει ο άνθρωπος (περίπου 20.000 Hz). Όταν εφαρμόζονται πάνω σε βιολογικό ιστό, μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές αλλαγές στα κύτταρα και τους τριγύρω ιστούς. Αυξάνοντας τη θερμοκρασία  σε ιστούς με μεγάλη περιεκτικότητα σε κολλαγόνο, όπως στους αρθρικούς θύλακες, στον ουλώδη ιστό, στους τένοντες και στις περιτονίες βοηθούν στην επούλωση των τραυματισμένων ιστών.

Ο υπέρηχος εφαρμόζεται κανονικά με τη χρήση μιας μικρής μεταλλικής κεφαλής που εκπέμπει η δέσμη υπερήχων. Κινείται συνεχώς πάνω στο δέρμα για περίπου 3-5 λεπτά. Οι θεραπείες μπορούν να επαναληφθούν 1-2 φορές την ημέρα σε οξείες κακώσεις και λιγότερο συχνά σε χρόνιες περιπτώσεις.

Η δοσολογία του υπερήχου μπορεί να ποικίλει είτε σε ένταση ή σε συχνότητα της δέσμης υπερήχων. Η χαμηλότερη συχνότητα εφαρμογής παρέχει ένα μεγαλύτερο βάθος διείσδυσης και έτσι χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις όπου ο τραυματισμένος ιστός υποπτεύεται ότι είναι εν τω βάθει. Αντιστρόφως, οι δόσεις υψηλών συχνοτήτων εφαρμόζονται σε δομές που είναι πιο κοντά στην επιφάνεια του δέρματος.

Ενδείξεις

Ο θεραπευτικός υπέρηχος θα πρέπει να χρησιμοποιείται ανάλογα με τη κλινική αξιολόγηση του ασθενή από τον θεραπευτή του και όχι αυθαίρετα.

Κάποιες βασικές ενδείξεις μπορεί να είναι οι ακόλουθες:

  • Πόνος στον αυχένα, στη πλάτη και τη μέση (μυϊκής φύσεως).
  • Οστεοαρθρίτιδα.
  • Περιαρθρίτιδα.
  • Διάστρεμμα Ποδοκνημικής.
  • Επικονδυλίτιδα (Tennis & Golfers Elbow).
  • Πόνος στο Γόνατο.
  • Συμφύσεις του ουλώδη ιστού.
  • Τενοντίτιδα, Τενοντοπάθεια.
  • Ύπαρξη Trigger Points (Σημείων Πυροδότησης Πόνου) κ.ά.

Αντενδείξεις

Ο θεραπευτικός Υπέρηχος δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται όταν παρατηρείται κάποιο από τα ακόλουθα:

  • Κακοήθης ή Καρκινικός ιστός.
  • Οξείες λοιμώξεις.
  • Ο κίνδυνος αιμορραγίας.
  • Σοβαρό ισχαιμικό επεισόδιο.
  • Πρόσφατο ιστορικό φλεβικής θρόμβωσης.
  • Εκτεθειμένος νευρικός ιστός.
  • Υποψία οστικού κατάγματος.
  • Εάν η ασθενής είναι έγκυος.
  • Να μην χρησιμοποιείται στην περιοχή των σεξουαλικών οργάνων, στις ενεργές πλάκες ανάπτυξης των οστών των παιδιών και στο μάτι.
de_DEGerman